سقوط نوستالژی ظهور تراژدی
سقوط نوستالژی ظهور تراژدی
آنچه گذشت
آخرین روز ماه دی سال 1395 شاهد سقوط و ویرانی یک نوستالژی به جا مانده از دهه 40 خورشیدی بود. تخریب ساختمانی که از آن به عنوان یکی از نخستین نمادهای مدرنیته ایران نام می برند. مرتفع ترین بنای تهران در آن دوران که نوید تبلور کسب و کار و رونق اقتصادی می داد. متاسفانه طبق اخبار، صبح روز 30 دی، در طبقات میانی برج (هنوز علت آتش سوزی اعلام نشده است) آتش شعله ور می شود و دیری نمی گذرد که به طبقات فوقانی سرایت می کند، آتش نشانی طی مدت 2 دقیقه پس از اطلاع در صحنه حضور پیدا می کند و عملیات اطفاء حریق شروع می شود. پس از گذشت چند ساعت کنترل آتش سوزی به دست آتش نشانان می افتد و خبرگزاری ها ابراز امیدواری می کنند که تاساعاتی دیگر آتش سوزی کاملا مهار می شود؛ همچنین این آتش سوزی کشته یا زخمی نداشته است. به ناگاه در مقابل چشمان بهت زده حاضرین در صحنه، بدور از انتظار ساختمان فرو می ریزد و عده ای را به زیر آوار می برد.
تاریخچه
در سال 1339 خورشیدی ساختمان پلاسکو به دست حبیب القانیان از سرمایه داران و تاجران وقت ساخته می شود. وی مالک شرکت پلاسکو، بزرگترین کارخانجات صنایع پلاستیک سازی ایران بوده است. پس از انقلاب سال 57، این ساختمان به نفع بنیاد مستضعفان مصادره می شود و از آن پس تا تاریخ 30 دی 1395 بازاری مرکزی و بزرگ برای کسب و کار پوشاک در تهران و ایران می شود.
پیش گیری، سانحه، مدیریت بحران و پارادوکس های فرهنگی
پلاسکو در زمره ساختمان های قدیمی و فرسوده تهران به حساب می آید که با عمری بیش از 50 سال همچنان مورد استفاده جدی صنعتی تجاری قرار می گرفت به طوریکه دست کم 560 واحد تولیدی و فروشگاهی را در برگرفته بود و حداقل سرمایه موجود از اجناس و کالا و همچنین تجهیزات کارگاهی در این ساختمان به بیش از 6000 میلیارد ریال برآورد می رسید. چنین ساختمانی با این درجه از اهمیت در اقتصاد متاسفانه ذره ای مورد توجه و ایمن سازی قرار نگرفته بود تا بار دیگر ملت ایران شاهد افسوس خوردن به این جمله "پیشگیری بهتر از درمان است" باشند.
به یاد داشته باشیم جدای از کیفیت ساخت بنا، در سایر کشورها ساختمان هایی با قدمت بیشتری وجود دارند که صد البته با رسیدگی و توجه و ایمن سازی همچنان استوار و پا برجا هستند و به نوعی چرخ دنده های صنعت و اقتصاد آن کشور ها می باشند، در نتیجه صرفا با تکرار این جمله که این ساختمان فرسوده بوده است نباید از زیر بار بی درایتی و بی تدبیری خود شانه خالی کنیم. حتا اگر این ساختمان فرسوده بود و نیاز به بازسازی و یا تخریب داشت پس چرا زودتر اقدام به نوسازی نشد؟! و چرا زودتر کسی به فکر ساخت برجی جایگزین در همان نزدیکی و انتقال انصاف به آن و سپس تخریب اصولی و ... نبود؟!
به هر حال اکنون دیگر در مورد پلاسکو در مرحله پیشگیری نیستیم. همان طور که گفته شد آتش سوزی منجر به ریزش کامل ساختمان می شود و در این میان انتشار و تشدید اخبار و شایعات همه را سر در گم می کند و در بهت فرو می برد. شاید عملکرد مسئولین ذی ربط در کسب و ارائه آمار صحیح و دقیق و همچنین ترتیب اقدامات ایشان باعث این سردرگمی شده باشد ولیکن چیزی که به وضوح دیده می شود و مورد توجه و تامل است، رفتار و نحوه برخورد مردم حاصر در صحنه می باشد. مردمی که در کمال ناباوری با وجود خطر و همچنین هشدار های پی در پی مامورین انتظامی و آتش نشانی حاضر به دور شدن از محل سانحه نیستند. گویی عمق فاجعه را درک نکرده اند و یا شاید نیاموخته اند که در زمان حادثه چه رفتاری باید داشته باشند. مستند سازی با موبایل و ضبط و ثبت وقایع با تلفن همراه برای عده ای به هر قیمتی و در هر شرایطی انجام می شود بدون اینکه فکری و مسئولیتی پشت این کار باشد!
پس از حادثه شبکه های اجتماعی پر بود از عکس ها و فیلم هایی که هم از سوی خبرگزاری ها منتشر شده بود و هم به صورت شخصی از طرف رهگذران به اشتراک گذاشته شده بود که هر کدام واکنش های زیادی را به دنبال داشت. از سلفی گرفتن با ساختمان آتش گرفته و ماشین آتش نشانی به همراه لبخند (!!!) تا یواشکی و بی اطلاع از ماموران آتش نشانی عکس و فیلم گرفتن در حین کار! علاوه بر این راه ندادن به عبور ماشین آتش نشانی و آمبولانس و بی توجهی به هشدار آن ها را هم اضافه کنیم.
اینکه هر شهروندی نباید نسبت به مسائل و اتفاقات شهری بی تفاوت باشد درست است ولی متاسفانه بیشتر شهروندان نمی داند و نیاموخته اند که در زمان های مختلف چه رفتاری باید داشته باشند تا در زمان حادثه دست کم به عمق فاجعه دامن نزنند. البته در این میان بودند کسانی که هوشمندانه رفتار کردند و به جای اینکه به خیل عظیم ناظران فاجعه بپیوندند و وقت و انرژی خود را هدر بدهند در صف اهدای خون قرار گرفتند و این گونه به مدیریت بحران کمک کردند. ولی تضاد و شکافی که بین دو دسته از مردم وجود دارد جدای از بحث پول و صنف و ... جای تامل بیشتر دارد. چطور مردمی که سال هاست در کنار هم در یک شهر زندگی می کنند این چنین فرهنگی دوگانه دارند؟! ناگفته نماند که خطای عده ای از مردم نباید تبدیل به پوششی برای بی تدبیری عوامل و اشخاص موثر در این زمینه باشد!
به هر حال جدای از این گفته ها، نوستالژی فرو ریخت و تراژدی رقم خورد ولی بدانیم و هوشیار باشیم که پلاسکو تنها ساختمان قدیمی و مهم کشور نیست و در نظر داشته باشیم که اگر روزی حادثه ای بزرگ تر همچون زلزله در شهر تهران روی دهد آیا آمادگی برای دفع بحران را داریم؟!
در ادامه آلبومی از تصاویر گردآوری شده از شبکه ها مختلف و همچنین چندین کلیپ آورده شده است.
در مورد تمامی مستندات آورده شده هیچ گونه تایید و مسئولیتی پذیرفته نمی شود. این مطلب تنها به بیان مستندات چه واقعی چه شایعه پرداخته است و قضاوت با مخاطب می باشد.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
لینک دانلود کلیپ ها
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.